YAŞAMAK, AMA NASIL?!

Yaşamım boyunca, insan satmadım, yol yürüdüğüm insanlara kalleşlik yapmadım, ama DOST BİLDİĞİM KİŞİLERDEN GÖRDÜĞÜM İHANET İÇİMDE KANAYAN BİR YARADIR…

Benim birine İYİ dediğim sonrası, KÖTÜ dediğim hiç olmamıştır.

Eğer kötü çıkmış ise, kötülemem, ona karşı mesafeli dururum.

Kolay kolayda böyle bir olay yaşamadım, çünkü İYİ dediğimi kırk ölçer beş biçerim…

Yaşamım boyunca ALLAH’tan başkasına güvenmedim, ondan başkasından aman dilemedim, ondan başkasına sığınmadım.

Bilirim ki, Allah sizi arkanızdan vurmaz, Allah sizin kuyunuzu kazmaz, Allah size zulmetmez, Allah size yalan söylemez, Allah size ihanet etmez, Allah'a yönelirseniz o sizin elinizi bırakmaz…

Çünkü; 'Allah'tan başka sığınacak kimse bulamazsın..' (Kehf Suresi 27. ayet)’i çok çok iyi bilirim.

Daha henüz 8 yaşımda idim yarım hafız, 10 yaşımda idim tam hafız oldum.

Rahmetli Babam, “DAVANDA HAKLI OL KİMSENİN MERHAMETİNE SIĞINMA” derdi…

Gazetecilik mesleğimi tam 42 yıldır şerefimle yapıyorum.

Hiçbir zaman HAKTAN – ADALETTEN şaşmadım, kimseye zulmü reva görmedim.

Hz. Ali ne diyor idi: "Nice âdil (gözüken) insanlar vardır ki, zâlimdirler."

O yüzden her adalet, hak, hukuk diyene inanarak hareket etmedim.

Çok badireler atlattım.

Hep Allah’a sığındım.

Yine söylüyorum: Allah'ım, İçimizde büyüyen tüm sıkıntıları sil. Kalbimizi sevinçle yeniden yeşert ve bizi yalnızca San'a sığınanlardan eyle... Âmîn.

Şimdi, değerli kardeşlerim, ben bir yazıyı kaleme alırken, ikaz etmek, uyarmak isterim.

Kimsenin ayıbını, çirkinliğini ortaya koymak gayesi ile değil, BEYTÜL MALI KORUMAK-  TÜYSÜZ YETİMİN HAKKINA SAHİP ÇIKMAK, ŞEHİTLERİN AZİZ HATIRASINA VE HAKKINA sahip çıkmak adına yazarım.

Burada rehberim Kur-an’dır.

Müddesir süresi ne der?

Kalk, meydanlara çık, İslamı öğret, insanların ihtiyaçlarıyla sorumluluklarıyla ilgilen, Müslümanları denetle, artık insanları ve cinleri uyar. Kalk ve uyar. Kalk (ve) bundan böyle uyar. Kalk da (kavmini Allah'ın azabı ile) korkut; (iman etmezlerse azaba uğrayacaklarını kendilerine haber ver).

Elimizden geldiğince, dilimiz döndüğünce ve aklımız yettiğince uyarırız, tebliğ ederiz, gerisi insanlığın bileceği iş.

Şimdikiler her şeyi kendilerine hak görüyorlar, başkasını düşünmüyorlar.

Bencilik, enaniyet almış başını gidiyor.

Hâlbuki Ne güzel nasihattir, “kendine hak gördüğünü başkasına çok görme…”

Kişinin tahsili ve serveti ne kadar büyük olursa olsun, tevazuyu kalbine koymadıkça, aklın cehalete, kalbin enaniyete hizmet edeceğini bilmeyen tiplerle yaşıyoruz.

Allah var iken kimse yoktu, En büyük güç Allah, yarının sahibi Allah diyeceğiz, tevekkül edip yolumuza devam edeceğiz.

Baki Selam ve Dua ile.