EMEKLİ TAŞ KEMİRSİN ZİHNİYETİ

Uzun yıllardır emeklinin sesi olmaya çalıştım.

Çok sayıda tebrik ve takdir aldım ama bir kısmı da, “ne gerek var, yaşamasınlar, devlete yükler, gençliğin önünü açsınlar” gibi abuk subuk laf etti.

Ben bu gün burada bazı medya kuruluşlarından bahsedeceğim.

Arkadaş, hiç utanma sıkılma yok. Her gün manşetlerinde EMEKLİYE ŞU KADAR ZAM GELDİ, EMEKLİ YAŞADI, GELEN ZAMLA UÇTU,  EMEKLİLER MÜJDE...

Utanmazlar!

Arsızlar!

Hayasızlar!

Emekli açlıktan inim inim inliyor.

1000- 1500- 2000- 2600 lira alan 1 milyona yakın BAĞKUR esnaf emeklisi var. Bunun dışında 1 milyona yakın 3000 lir alan var.

Hangi zamdan, hangi iyileştirmeden bahsediyorsunuz?

Kimi kandırıyorsunuz?

Asgari ücret yeni arttı.

Emekliye beş kuruş yok.

Vereceğiz deniyor.

Ne verecekler muallak!

Kimi yüzde 5, kimi 10, kimisi 30 diyor ÜFÜRÜP duruyorlar.

Enflasyon canavarı piyasayı alt üst etti.

Yüzde 50 den aşağı artış emekliyi yaşama tutundurmaz.

Süründürür, öldürür...

2000 sonrası intibak işi çıkmadı, çıkarmadılar. Onunla beraber bu artışı yapsınlar.

Önce intibak ardından yüzde 50 artış versinler.

Yok mu EMEKLİNİN sesini gerçekten duyacak siyasi irade?!

Yok, yok...

Yağcı, yağdanlık, yalaka, besleme medyamız var, tıpışlasın dursun.

MEDYANIN Durumunu bir fıkra ile bitireyim...

Bir ülkenin başbakanı, her fırsatta gazetecilerle ayaküstü konuşanlardan değilmiş, başbakan sözcüsü akşamları bülten yayınlar, başbakanın o günkü icraatlarını anlatırmış...

O gün bültende kısa bir haber varmış:

“Sayın başbakan, filan gölü yürüyerek geçti.”

Ertesi gün bir gazetenin manşeti:

“Yüzme bilmeyen başbakan, gölü yürüyerek geçti!”

Kıssadan hisse.