Kör Hacı'nın Çürük KEŞ’i

Bizim köylü Kör Hacı'nın Çürük KEŞ’i,

Yanlış yolu tuta tuta giderdi,

Olmuş idi yedi köyün delisi,

Sağa sola çamur ata ata giderdi.

Kurtulmazdı yüzü, gözü yaradan,

Bir zamanlar döver idi konu komşu sıradan,

Kavga bitip sıyrılırsa aradan,

Horozlanıp öte öte giderdi.

Çehre çökmüş şimdilerde çeke çeke şarabı,

Gören de sanır memleketin en uslu adamı,

Bulunmazdı ayağında bir vakit çorabı,

Çamurlara bata bata giderdi.

Dost olmuştu Keşimiz kaypak ile kalleşe,

Son zamanlarda Karga gibi konar oldu her leşe,

Yemeği içmeyi, kıyafeti getirince beleşe,

Çakmak  gibi yana yana  giderdi.

Gerek yoktu her gün abdest almaya,

Niyeti de yoktu KEŞİN zaten namaz kılmaya,

Vaktiyle Camilerden ayakkabı çalmaya,

Cemaati ite ite giderdi.

Zor çıkardı kışı, bulursa yazı,

Kanlanırdı biti, artardı hızı,

Görür görmez güzel karıyı, kızı,

Türlü çalım sata sata giderdi.

Pek severdi barı, pavyonu gezeni,

Vaktiyle içki, kumar idi bunun bütün düzeni,

Çok kızdı garip, bunları derleyip yazanı,

Çıkamaz ise işin içinden TAZI gibi kaçar giderdi.